Δυο φίλοι, δυο μοτοσυκλέτες, ένας δρόμος!

Από καιρό στριφογύριζε στο μυαλό μου και το συζήταγα κιόλας, η ιδέα ενός μοτοσυκλετιστικού οδοιπορικού κάπου στην Ελλάδα, αλλά χειμώνα όμως και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Μα σε συζητήσεις με φίλους μου έλεγαν όλοι,αφού το έχεις ξανακάνει τι το σπουδαίο, έχεις ταξιδέψει αρκετά με μηχανή, ναι αλλά τώρα έχω άλλο όραμα μέσα στο κεφάλι μου τους απαντούσα!

Και ποιο είναι αυτό?

Πρώτα από όλα ήμουν απολυτά συνειδητοποιημένος και το διαπίστωνα με όλους τους ανθρώπους που γυμνάζω ότι με την πάροδο των χρόνων όλοι οι άνθρωποι βγαίνουνε πιο δύσκολα από την ζώνη άνεσης τους και όσο μένουν εκεί τόσο παραμένουν αδρανείς!
Όσο δεν κάνουμε πράγματα και μόνο τα συζητάμε, χωρίς να ενεργούμε αυτό ουσιαστικά μας κάνει να αισθανόμαστε πιο γερασμένοι, μας κάνει πιο αδύναμους σωματικά και πνευματικά με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αποδεχόμαστε την κατάσταση αυτή και αυτό είναι η αρχή του τέλους!
Αυτό λοιπόν ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο μου, να δείξω στους ανθρώπους ότι πρέπει να βγαίνουν από τον καναπέ τους και να κάνουν πράγματα για αυτούς, να μην μένουν στις δικαιολογίες και μονό στην συζήτηση, να κρατάνε το σώμα τους ενεργό αλλά και το μυαλό τους το ίδιο, γιατί έτσι θα έχουν ενέργεια γιατί έτσι θα ζήσουν με ποιότητα και θα έχουν ισορροπία στο κεφάλι τους.
Δεν έχει σημασία τι μπορούν να κάνουν, να κάνουν ότι τους ευχαριστεί ανάλογα με τον χρόνο που έχουν, με την οικονομική τους ευχέρεια, δεν έχει σημασία η ηλικία έχει σημασία η διάθεση και το κίνητρο!
Αυτό για μένα ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο να παρακινήσω κάποιους και να τους εμπνευσω να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα!

Ας πω τώρα λίγα λόγια για το οδοιπορικό.

Με τον φίλο μου τον Λεωνίδα έχουμε την ίδια αγάπη για τις μηχανές και για τα ταξίδια, για εκείνον βέβαια είναι το αντικείμενο του οι μοτοσυκλέτες, εγώ απλά είμαι χομπίστας όσον αφορά αυτό τον τρόπο μετακίνησης, που θεωρώ ότι είναι η σύγχρονη μορφή και συνέχεια του πανάρχαιου τρόπου μετακίνησης το άλογο!Ήθελα λοιπόν να πάρουμε δυο μηχανές συγκεκριμένης εταιρίας, Triumph Bonneville και scrambler που για μένα αποτελούν σύμβολο και πρωτοπόρο της ιδέας του μοτοσυκλετισμού.

Συζήτησα λοιπόν με την επίσημη αντιπροσωπεία στην Ελλάδα και αφού τους εξήγησα το όλο εγχείρημα ζήτησα ενα bonneville και ένα street scrambler, οι ιδιοκτήτες με μεγάλη τους χαρά μας παραχώρησαν τις μηχανές και έτσι ήμασταν έτοιμοι για το ταξίδι.
Ο καιρός όντας αρχές Δεκεμβρίου σίγουρα θα ήταν απρόβλεπτος και ειδικά στον νόμο Ιωαννίνων που εκεί τα πράγματα χειροτερεύουν από την μια στιγμή στην άλλη, όμως με τον κατάλληλο εξοπλισμό όλα είναι υπό έλεγχο.

Όταν καβάλησα λοιπόν το bonneville για να το φέρω στο σπίτι μου την προηγούμενη της αναχώρησης, είπα μέσα μου τόσο υπέροχο να το βλέπεις αλλά κατά πόσο θα είναι ωραίο να ταξιδεύεις με αυτό και να γράφεις πολλά χιλιόμετρα στο δρόμο, βέβαια το ίδιο είχε αναρωτηθεί και ο Λέων για το scrambler, βέβαια αυτό θα το διαπιστώναμε στην πορεία.
Εδώ θα ήθελα να πω ότι οι εντυπώσεις μου είναι απλά ενός μοτοσυκλετιστή που οδηγεί μηχανές πολλά χρόνια, απλές προσωπικές απόψεις θα παραθέσω στην συνέχεια, ούτε δημοσιογράφος του ειδικού τύπου είμαι, ούτε τεχνικός απλά ένας Γυμναστής!

Κάνοντας τα πρώτα περίπου 200 χιλιόμετρα μέχρι την γέφυρα του Ριου-Αντιρρίου και στην συνέχεια άλλα 230 μέχρι τα Γιάννενα άρχισα σιγά – σιγά να διαμορφώνω άποψη για την μηχανή. Αν και δεν έχει φτιαχτεί για ταξίδια μακρινά σε εθνική οδό (το πεδίο της είναι τα στροφιλίκια και οι επαρχιακοί δρόμοι) ταξιδεύεις αξιοπρεπώς και άνετα με 120km/h χωρίς κούραση!
Ο κινητήρας είναι διαμάντι με απίστευτη ροπή από χαμηλά που σε κάνει να νομίζεις ότι οδηγείς αυτόματο μηχανάκι, πολύ άνετη θέση οδήγησης, εργονομία και με όλα τα σύγχρονα ηλεκτρονικά βοηθήματα.

 

 

 

 

 

Την επόμενη ημέρα, ανηφορίσαμε βάσει προγράμματος για τα Ζαγοροχώρια, εξερεύνηση στα χωριά του κεντρικού Ζαγαριού, μόλις αφήσαμε την εθνική οδό και πήραμε τα στροφιλίκια προς τα πάνω κατάλαβα γιατί είναι φτιαγμένη η μηχανή.Στροφιλίκια, σε συνάρτηση με το τοπίο, τον καιρό που μας έκανε την χάρη(κρύο αλλά ήλιος)και ακούγοντας τον υπέροχο ήχο του κινητήρα αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι στον παράδεισο!

Εκείνη την ημέρα κάναμε 120 χιλιόμετρα, περάσαμε από απίστευτα μέρη κατεβαίνοντας – ανεβαίνοντας βουνά, βλέποντας υπέροχα μέρη, αντικρίζοντας χωριά απίστευτης ομορφιάς, η φύση εναλλάσσονταν συνεχώς όπως και τα χρώματα, πραγματικά αυτό που ζούσα μου ξύπναγε όλες μου τις αισθήσεις!
Ασπράγγελοι, Βίτσα, Μονοδένδρι, Βραδέτο, Καπέσοβο, Ανθρακίτης, Μηλιωτάδες, Μπαλτούμα, Μικρή Γούστα μερικά από τα χωριά που συναντήσαμε.Την επόμενη ημέρα ήταν η ώρα της επιστροφής και είπαμε από τα Γιάννενα να εξερευνήσουμε τα Τζουμερκα και από εκεί να πάρουμε την εθνική οδό από το ύψος της Άρτας.

Σιράκο, Καλαρρύτες, Πράμαντα, Άγναντα, γεφύρι της Πλάκας, Πλατανούσσα, άλλη μαγική εμπειρία, αποθήκευσα όσο περισσότερες εικόνες μπορούσα, ρούφηξα μυρωδιές, ήχους από την φύση όσο και συναισθήματα για να με ακολουθούν στο ταξίδι του γυρισμού.Γράφοντας αυτές τις γραμμές, φέρνω στο μυαλό μου τα συναισθήματα που ένιωσα αυτό το διήμερο μοτοσυκλετιστικό οδοιπορικό και είναι σαν να ξαναζώ την κάθε στροφή, να βλέπω την κάθε εικόνα, να ακούω τον κάθε ήχο, να αισθάνομαι στην μύτη μου την κάθε μυρωδιά, όλα αυτά είναι που σου μένουν και τα κουβαλάς στο κεφάλι σου για πάντα, απλά τα ανανεώνεις με το επόμενο ταξίδι!

 

Τα ταξίδια για μένα είναι τρόπος ζωής, σου διευρύνουν το πνεύμα, σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, σε κάνουν να αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα με μεγαλύτερη ηρεμία, σου δίνουν ισορροπία στο κεφάλι σου, τώρα ταξιδεύοντας με μηχανή για αυτούς που τους αρέσει είναι άλλη εμπειρία που δεν μπορώ να την περιγράψω με λόγια, είναι ελευθερία, ανεξαρτησία είσαι απλά εσύ και ο δρόμος μπροστά σου!

Δημιουργήστε αναμνήσεις να έχετε να λέτε στους γύρω σας όταν κάποια στιγμή εκ των πραγμάτων δεν θα μπορείτε, προσέχτε το σώμα σας μέσα από την αθλητική δραστηριότητα να είναι σε καλή κατάσταση έτσι ώστε να μπορείτε να κάνετε πράγματα, εκπαιδεύστε το μυαλό σας για να έχετε ισορροπία στην ζωή σας, βγείτε από την ζώνη άνεση σας, κάντε πράγματα, κάντε ότι έχετε στο μυαλό σας, η ζωή είναι ονειρεύομαι σκέφτομαι και πραγματοποιώ και όπως λέω εγώ, η ζωή είναι μια καλή βολή, (one good shot), δεν έχεις δεύτερη!

Θα ήθελα τέλος να ευχαριστήσω την αντιπροσωπεία της Triumph στην Ελλάδα που μας παραχώρησε τις μηχανές, ήταν τιμή μου, τον καλό και αγαπημένο μου φίλο Αντώνη Κορακακη που πάντα πιστεύει σε μένα, τον καλό μου φίλο Αχιλλέα Παπαευθυμίου ιδιοκτήτη της Αλπικής ζώνης στα Γιάννενα που μας βοήθησε και πάντα εμένα προσωπικά με βοηθάει, τελευταίο αφήνω τον συνοδοιπόρο μου Λεωνίδα Πολίτη, σε ευχαριστώ φίλε που μοιράστηκες το όραμα μου, τα καλύτερα είναι μπροστά μας,
I have a dream!!!!!!!!

Mitsaris Kostas
Certified Personal Fitness Trainer
Sport&fitness Nutritionist Life Coach
Author “The well-being bible”
www.supertrainer.gr