Παγκόσμιο πρωτάθλημα Surf – Χρήστος Χατζής

Το όνομα του Χρήστου βρέθηκε έντονα στην επικαιρότητα πριν από λίγες εβδομάδες, όταν εκπροσώπησε τη χώρα μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Surf που διοργάνωσε η ISA (2017 ISA World Surfing Games) στο Biarritz της Γαλλίας. Ήταν σίγουρα μία πολύ σημαντική στιγμή για τη χώρα μας, αφού ήταν η πρώτη φορά που Έλληνας αθλητής έλαβε μέρος σε μία τέτοια διοργάνωση. Ο Χρήστος ταξίδεψε στη γαλλική πόλη με τον πρόεδρο της HSSA (ΠΑΝ.Ε.Ο.Σ.Κ), Χαράλαμπο Σαββάκη, καθώς η HSSA εκπροσωπεί επίσημα τη Διεθνή Ομοσπονδία Surfing (ISA) στην Ελλάδα. Πριν μεταφερθούμε, όμως, στο Biarritz και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ας κάνουμε ένα ταξίδι λίγο πιο πίσω στο χρόνο.

Πότε και πώς μπήκε το surf στη ζωή σου;
Από μικρός σκεφτόμουν πάντα μια σανίδα. Στο φροντιστήριο των αγγλικών είχα ένα Καναδό δάσκαλο, ο οποίος, γνωρίζοντας την εμμονή μου, επιστρέφοντας από ένα ταξίδι του από τον Καναδά, μου έφερε ένα περιοδικό για surf. Τότε ήμουν 8 χρόνων. Κόλλησα. Το όνειρό μου ήταν να ξεκινήσω surf και ποτέ δεν το έβγαλα από το μυαλό μου. Ήθελα να πάω σε όλα αυτά τα μέρη που είχα δει ως παιδί στο περιοδικό.

Ξεκίνησα, βέβαια, στα 9 μου από το windsurf. Σε ηλικία 19-20 ετών, όταν ζούσα στην Ουαλία όπου σπούδαζα, έπαιρνα μέρος σε αγώνες windsurf σε κύματα. Όμως, όλοι οι φίλοι μου εκεί έκαναν surf, οπότε άρχισα να ασχολούμαι με αυτό, το 1995. Δύο χρόνια αργότερα, το 1997, σε ένα ταξίδι μου στην Ελλάδα, έφερα δύο σανίδια surf στο Fun store του Ηλία Σκουμή, καθώς τότε είχε αρχίσει να γίνεται γνωστό το surf εδώ, μετά τα 60’s και τον Κώστα Πικρό. Επέστρεψα στην Ελλάδα μόνιμα το 2002. Μέχρι τότε, ταξίδευα πολύ για αγώνες windsurfing ή για να κάνω surf, στα Κανάρια Νησιά, στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ουαλία, την Ιρλανδία, τη Σκωτία. Προσπάθησα στην πορεία να προσαρμόσω τη ζωή μου και τη δουλειά μου στην ενασχόλησή μου με το surf και τελικά, έκανα αυτό που ονειρευόμουν, ταξίδεψα σχεδόν σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Πώς έζησες τη συμμετοχή σου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα surf; Τι εμπειρίες αποκόμισες, τι συναισθήματα βίωσες; Περιέγραψε μας λίγο τις στιγμές που έζησες.
Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Καθώς τα τελευταία χρόνια είχα ελαττώσει το surf, ήμουν κριτής στο surf contest που έγινε στην Πάργα. Ως κριτής, είδα και θαύμασα τα νέα παιδιά, τα οποία με ενέπνευσαν. Και τότε ένιωσα ότι δεν πρέπει να κάθομαι στην καρέκλα, αλλά να είμαι στο νερό, γιατί πραγματικά ευχαριστήθηκα πολύ το θέαμα. Έτσι, άρχισα πάλι να προπονούμαι, ανανέωσα όλα μου τα σανίδια και μπήκα στην προετοιμασία για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της HSSA που ήταν να γίνει στην Κρήτη. Όπως όμως είναι γνωστό, ο αγώνας δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς δεν προέκυψαν οι συνθήκες.

Μια μέρα, λοιπόν, χτύπησε το τηλέφωνό μου και μου ζήτησαν από την HSSA το βιογραφικό μου, τι έχω κάνει από ταξίδια, training, τι επαφή και γνώση έχω από τα παγκόσμια πρωταθλήματα στα οποία έχω υπάρξει παρών. Τους έστειλα όλα αυτά τα στοιχεία και με επέλεξαν, αφού είχαν επικοινωνήσει με τους άλλους τέσσερις αθλητές που είχαν βγει πρώτοι στον αγώνα της Πάργας. Η επιλογή μου έγινε γνωρίζοντας το παρελθόν μου γύρω από το surf και το γεγονός ότι με ενδιαφέρει ο ανταγωνισμός μέσα από αυτό. Θεωρώ ότι ο ανταγωνισμός, είτε με την ήττα είτε με τη νίκη, σε βελτιώνει μέσα και έξω από το νερό, αρκεί να μην καταλήγεις σε λάθος μονοπάτια.

Στο μεταξύ, είχα έναν εξαιρετικό personal trainer, τον Κώστα Μήτσαρη, με τη βοήθεια του οποίου, επανήλθα σε ένα πολύ καλό επίπεδο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Με την αυστηρότητα και τον επαγγελματισμό του, κατάφερε μέσα σε τέσσερις μήνες να επαναφέρει το μυϊκό μου σύστημα με επιτυχία, ώστε να ανταπεξέρχομαι στο νερό και στις απαιτήσεις του surf. Επίσης, εξαιρετική είναι και η προπονήτριά μου Emmanuelle Joly, η πιο επιτυχημένη Γαλλίδα pro surfer, με πολλές διακρίσεις και μεγάλη εμπειρία σε αγώνες.

Και έφτασε η ώρα του Biarritz και των αγώνων. Πήγα εκεί και σκεφτόμουν μόνο την απόδοση μέσα στο νερό. Όμως, υπήρχαν πολλά άλλα πράγματα που έπρεπε να διευθετηθούν. Εκεί διαπίστωσα ότι όση δουλειά είχα καταβάλει εγώ τους προηγούμενους μήνες για την προετοιμασία μου, άλλη τόση δουλειά είχε κάνει η HSSA με τα διάφορα διαδικαστικά. Δεν πήγαμε εκεί για τουρισμό, αλλά για δουλειά, έχοντας προηγηθεί μεγάλη προσπάθεια και υπομονή και από τις δυο πλευρές.

Αυτό που θα ήθελα να τονίσω, είναι ότι κάθε συμμετέχουσα χώρα είχε τη δυνατότητα να εκπροσωπηθεί από τέσσερις αθλητές, οι οποίοι με την απόδοσή τους προσέθεταν πόντους στην βαθμολογία κάθε χώρας. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι η χώρα μας θα ανέβαινε σε βαθμολογία, εφόσον κατέβαινε με τέσσερις αθλητές. Όσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έφερναν, τόσο θα ανέβαινε βαθμολογικά και η χώρα μας. Από την Ελλάδα, έλειπαν τρεις αθλητές. Ο ένας αθλητής δεν μπορεί να μαζέψει πόντους για τη χώρα του, συνολικά, όταν λείπουν οι άλλοι τρεις. Συνεπώς, με μία συμμετοχή, η εικόνα για τη χώρα μας ήταν προδιαγεγραμμένη.

Όταν βρέθηκα στην τέντα μου, με τα σανίδια μου και την ελληνική σημαία, είναι αλήθεια ότι ζορίστηκα. Υπήρχε πολύ στρες. Μου έκανε πολύ καλή εντύπωση το ότι όλες οι άλλες χώρες μας βοηθούσαν και δεν υπήρχε ανταγωνισμός εκτός heat. Είναι κάτι που θα ήθελα να συμβαίνει και στην Ελλάδα. Εκεί γνώρισα κάποιους πολύ αξιόλογους ανθρώπους, όπως τα στελέχη της ISA, Alex Reynolds και Marcos Bukao, οι οποίοι λειτούργησαν τόσο τεχνικά, όσο και ψυχολογικά ως προπονητές.

Ως προς το αγωνιστικό κομμάτι, όταν ξεκινούν τα heat, αυτά τα 20’ είναι σαν αιώνας και ταυτόχρονα περνάνε πολύ γρήγορα. Η διαδικασία είναι πολύ στρεσογόνα, αφού πρέπει να πάρεις όσα περισσότερα κύματα μπορείς και να αυξήσεις το wave count, κάνοντας τα λιγότερα δυνατά λάθη. Παράλληλα, το στρες διπλασιάζει την κόπωση και επιβαρύνει τον οργανισμό, αλλά οφείλεις να είσαι ψύχραιμος και να το διαχειριστείς. Εννοείται ότι πρέπει η φυσική σου κατάσταση να είναι άριστη, όπως και η τεχνική σου, αλλά, όλη η διαδικασία μοιάζει λίγο με το σκάκι, έχει πολύ τακτική. Απαιτείται καθαρό μυαλό, γρήγορες αποφάσεις και όποια προβλήματα υπάρχουν στη στεριά, πρέπει να μείνουν εκεί.

Ένα άλλο θέμα είναι ότι δεν είχα τη δυνατότητα να πάρω μαζί μου όσες σανίδες ήθελα λόγω υπέρβαρου και κόστους. Αυτό το αναφέρω, γιατί τα προγνωστικά έριξαν το κύμα και εγώ δεν είχα μαζί μου τη σανίδα για πολύ μικρά κύματα, όπως αυτά την ημέρα των heat. Κι ενώ ξεκίνησα για να κάνω surf στο κύμα του Ατλαντικού, παίρνοντας τα αντίστοιχα σανίδια, κατέληξα με κύμα Βάρκιζας. Αρκεί να αναφέρω ότι οι αγώνες διακοπήκαν δύο φορές επειδή δεν είχε κύμα. Πάντως, θεωρώ, ότι τη σημαία μας και την Ελλάδα μας τη συνόδευσα με μια αξιοπρεπή προσπάθεια και ότι την τίμησα.

Πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες αλλά και η νοοτροπία γύρω από το surf στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα;
Ως προς τις συνθήκες είναι σίγουρα διαφορετικές, όμως περισσότερο ρόλο παίζει η νοοτροπία. Θα πρέπει ο surfer να δουλεύει για την απόδοσή του. Οι αγώνες έξω γίνονται και με 10 πόντους κύμα. Πρέπει να μάθει κανείς να ανταπεξέρχεται σε όλες τις συνθήκες.

Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος όσον αφορά στο surfing, οι μελλοντικές σου βλέψεις;
Θα ήθελα να ασχολούμαι με το surf μέχρι να γεράσω. Να είμαι υγιής και να διατηρώ την εργασία μου για να μπορώ να κάνω surf. Τέλος, θα με γέμιζε ιδιαίτερα, αν μπορούσα να έχω μια θετική επιρροή στους νεότερους.

Τι κάνει το surf ξεχωριστό για σένα και ποια είναι τα αγαπημένα σου spotsστην Ελλάδα;
Το surf με κάνει να ξεφεύγω από την καθημερινότητα και τα προβλήματα της στεριάς. Είναι ένας τόπος διαλλείματος. Λειτουργεί για μένα σαν διαλογισμός. Προσωπικά προτιμώ να πηγαίνω κυρίως στην Κρήτη και στον Λαγκούβαρδο.

Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις τις καθημερινές υποχρεώσεις με τις απαιτήσεις που έχει το surf;
Έχοντας ταξιδέψει μόνος σε πολλά μέρη του πλανήτη, με ένα σάκο και ένα σανίδι, η μετάβαση στην οικογενειακή ζωή απαιτεί μεγάλη προσαρμοστικότητα και θυσίες, οι οποίες αξίζουν και με το παραπάνω. Όλα απαιτούν πολύ δουλειά και συνεχή προσπάθεια. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές ή παραμυθένια lifestyle. Αυτά υπάρχουν μόνο στο Facebook. Το surf και ο ανταγωνισμός μέσα από αυτό, είναι ο τρόπος να συγκρίνομαι με νεότερους ηλικιακά surfers και να προπονούμαι, ώστε να μην μείνω πίσω σε επίπεδο, αν και αυτό θα δυσκολεύει με τον καιρό. Είμαι ανταγωνιστικός σε ό,τι κάνω με υγιείς προθέσεις. Η ουσία παρόλα αυτά είναι μεγαλώνοντας να παραμείνω γυμνασμένος και τα μαθήματα τα οποία διδάσκομαι από το συγκεκριμένο άθλημα να τελειώσουν όσο το δυνατό αργότερα στη ζωή μου. Με αυτό τον τρόπο γνωρίζω ότι θα είμαι καλύτερος άνθρωπος τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για τους γύρω μου.

Ποια συμβουλή θα έδινες σε όσους ξεκινούν να ασχολούνται τώρα με το surf;
Να έχουν καλή γνώση των προτεραιοτήτων και των κανόνων που υπάρχουν στο νερό. Χρειάζεται παιδεία και μόρφωση γύρω από το αντικείμενο, ιδιαίτερα στη χώρα μας, για να φτάσουμε σε ένα επίπεδο όπως στο εξωτερικό.

Ποιους αθλητές θαυμάζεις;
Τον Αμερικανό Darrick Doerner , που θεωρείται πρωτοπόρος στο surf σε μεγάλα κύματα. Τον έχω γνωρίσει στη Χαβάη, και μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται, καθώς και η φιλοσοφία του.

 

Πηγή: lovesurfing.gr